In Roman Civil Law, a Condictio (plural condictiones) referred to an "action" or "summons";[1] hence, compounds in legal Latin refer to various types of actions:
- condictio causa data causa non secuta
 - condictio cautionis
 - condictio certae pecuniae
 - condictio certae rei
 - condictio certi
 - condictio ex causa furtiva
 - condictio ex injusta causa
 - condictio ex lege
 - condictio ex paenitentia
 - condictio furtiva
 - condictio incerti
 - condictio indebiti
 - condictio liberationis
 - condictio ob causam datorum
 - condictio ob injustam causam
 - condictio ob rem dati
 - condictio ob turpem causam
 - condictio possessionis
 - condictio sine causa
 - condictio triticaria
 
See also
References
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.