名詞

(賓格單數，複數，賓格複數)

1. (航海) 船尾

詞源

源自古加利西亞語、古葡萄牙語 （代替），源自拉丁語 。對比葡萄牙語 , 西班牙語 。

發音

• 國際音標^(幫助)：/ˈpɔβo̝/

名詞

 m (複數)

1. 民眾
   • 1433, X. Ferro Couselo (ed.), A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI. Vigo: Galaxia, page 98:

     pera proueyto do dito conçello e cabíidoo et de todo o poboo da dita çidade

     for the profit of said council and chapter and of all the people of said city

   近義詞：

2. 民族
   • 2002, Ramón Piñeiro, Da miña acordanza: memorias, Editorial Galaxia (ISBN 9788482885209), page 74:

     É dicir, que no goberno que representaba a legalidade republicana non se recoñecía politicamente a Galicia, a pesar de que o pobo galego aprobara en plebiscito o seu Estatuto de Autonomía.

     That is, the government that represented the republican legality did not politically recognize Galicia, even though the Galician people had approved, in a plebiscite, their Statute of Autonomy [devolution act]

   近義詞：

3. 城鎮

   近義詞：

參考資料

• “poboo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
• “pobo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
• “pobo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
• "pobo" in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

詞源

源自拉丁語 ，可能源自伊特拉斯坎語 [具體何詞?]。

名詞

 f (複數)

1. 民族