Ds. Alexander Johan Berman
The Watergang church, where Berman served
Born(1828-09-18)September 18, 1828
Zierikzee, Netherlands
DiedFebruary 14, 1886(1886-02-14) (aged 57)
Amsterdam, Netherlands
NationalityDutch
Years active1854–1882
SpouseGerarda Blom (1835–1881)
ChildrenWillemina, Simon, Joost, Johan Alexander
Parent(s)Joost Berman (1793–1855)
Neeltje Sevenhuysen (1797–1871)
RelativesBart Berman, Helen Berman, Thijs Berman
ReligionProtestant Christianity
ChurchDutch Reformed Church
Congregations served
Nijmegen (1854–1856)
Watergang (16 November 1856–31 December 1882)[1]

Ds. Alexander Johan Berman (17 September 1828 in Zierikzee–14 February 1886 in Amsterdam) was a Dutch Reformed minister of Watergang, an author and, in his early retirement, an archivist. As an author, he wrote mostly literary criticism, and, in his younger years, poetry.[2] He published an anthology with works by authors of his era.

Life

A. J. Berman studied at Leiden University, the alma mater of his father, judge and writer Joost Berman. Upon graduation Alexander Johan became an 1854 assistant minister in Nijmegen.[2]

In 1856 Berman was appointed minister at the Dutch Reformed Church of Watergang. Sunday, 16 November was the official start of his work. On 26 November 1857 Berman married in Alkmaar with Gerarda Blom.[3] They had 4 children. Since Watergang was a small community and Berman, who suffered from a lung condition, did not progress to a larger community, the family struggled financially.[2][4][5] A friend from university, the author and literary critic Conrad Busken Huet, initiated an anthology through which money was collected for the family.[2][4] The anthology Landjuweel, set up a series of which only one volume was published, was edited by Berman. The minister's wife died in 1881, aged 45.

Due to his health condition, Berman retired in 1883,[2] just 2 years after his silver jubilee in Watergang. Next, he worked at the city archives of Amsterdam and died in that city in 1886. Two of his children, Simon and Johan Alexander, enjoyed successful careers as a mayor and notary respectively, after training on the job.

Bibliography

Books

  • 1854: Asters. Dichtbundeltje, bijeenverzameld door eenige HH. Studenten te Leyden, Utrecht en Deventer, with J.E. Banck Jr., Didymus, J.P.N. Land, and A.J.C. Kremer. Leiden: Jacobus Hazenberg Corns Zoon.[6][7] (coauthor)
  • 1878: Landjuweel: proza en poëzie", Volume 1. Amsterdam: G.L. Funke. (editor)
  • 1879: Isabella von Drücker: Een verwaarloosd kleinood. From German. Utrecht: Gebroeders van der Post.[8] (translator)

Articles

  • 1870 – "Eene onderwijzing van den Zoon des menschen aangaande den Rustdag" in De Christelijke Huisvriend 11.[9]
  • 1870 – "Weemoed", ibid.[9]

References

  1. ↑ Verkade, Frans. "Watergang Hervormde Gemeente" [Watergang Dutch Reformed Community]. Verkade's Dominees Memories [Verkade's Ministers Memories]. Retrieved 22 April 2017.
  2. 1 2 3 4 5 Nagtglas, Frederik (1893). "Berman (Joost)". Levensberichten van Zeeuwen [Life stories of Zeelanders]. Vol. 2. Middelburg: J.C. & W. Altorffer. p. 1041. Zijn oudste zoon ALEXANDER JOHAN BERMAN, geboren te Zierikzee den 17 September 1828, was als jongeling bekend door grooten aanleg en dichterlijk gemoed. Hij studeerde in de godgeleerdheid te Leiden, werd in 1854 hulpprediker te Nijmegen en in November 1856 predikant te Watergang (N.-H.). Wegens slechte gezondheid werd hij in 1883 emeritus en overleed te Amsterdam den 14 Februari 1886. In de Brieven van C. Busken Huet, een zijner academievrienden wordt meermalen melding gemaakt van dominee BERMAN en zijn ongelukkig hulpbehoevend gezin.
  3. ↑ "De Nederlandsche leeuw: Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde". Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde. 1 January 1883. Retrieved 22 April 2017 – via Google Books. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. 1 2 Conrad Busken Huet (1890). Brieven, uitgegeven door zijne vrouw en zijn zoon. Vol. 2.
  5. ↑ Van der Kulk, T.C. (1 January 1891). "Cd. Busken Huet en zijn brieven" [Conrad Busken Huet and his letters]. De Tijdspiegel. The Hague: G.C. Visser. Retrieved 22 April 2017 – via Google Books.
  6. ↑ "De rederijker: Tijdschrift voor leden van rederijkers-kamers, verenigingen en genootschappen ter bevordering van uiterlijke welsprekendheid, enz". 1855.
  7. ↑ "De gids: Nieuwe vaderlandsche letteroefeningen". 1855.
  8. ↑ L., W. (1988). "Een verwaarloosd kleinood. Naar het Hoogduitsch door A. J. Berman". Het Leeskabinet. Leiden. pp. 49–51 – via Google Books. De heer Berman heeft eer van zijn werk en het beschaafde Nederlandsche publiek heeft reden hem dankbaar te zijn, dat hij het een boek heeft aangeboden, dat in vele opzichten een meesterstukje mag heeten.
  9. 1 2 "Bijblad van Onze Tolk". Onze Tolk. Vol. 2, no. 4. 1870.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.