漢語

正體/繁體 -{() }-
簡體 -{() }-

發音


名詞

  1. (古舊字面義) 古代祭祀時用草紮成的狗,用完即丟棄
  2. (古舊延伸) 微賤無用事物
    • [文言文繁體]
      [文言文簡體]
      出自:《道德經》,公元前4世紀
      Tiāndì bù rén, yǐ wànwù wèi chúgǒu; shèngrén bù rén, yǐ bǎixìng wèi chúgǒu. [漢語拼音]
      老天並不偏愛,只把萬物視為草紮的狗任其興衰;聖人並不偏愛,只把百姓視為草紮的狗任其興亡。
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.