泰語
詞源
源自 (má-gɔɔn, “摩伽羅，印度神話中的海獸”) + (“到來”)；字面意思為“摩伽羅（摩羯座）的到來”；一般認為是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造[1]，官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。[2]
發音
| 寫法 | มกราคม m k r ā g m | ||
| 音素 | มะ-กะ-รา-คม m a – k a – r ā – g m | มก-กะ-รา-คม m k – k a – r ā – g m | |
| 泰語羅馬化 | 派汶拼音 | má-gà-raa-kom | mók-gà-raa-kom |
| 皇家轉寫 | ma-ka-ra-khom | mok-ka-ra-khom | |
| (標準泰語) IPA(說明) | /ma˦˥.ka˨˩.raː˧.kʰom˧/(R) | /mok̚˦˥.ka˨˩.raː˧.kʰom˧/(R) | |
專有名詞
(má-gà-raa-kom)
- 一月
- 2014, ศศิน เฉลิมลาภ, ผมทำงานให้พี่สืบ: บันทึกการทำงานอนุรักษ์ป่าของ ศศิน เฉลิมลาภ ในมูลนิธิสืบนาคะเสถียร, Bangkok: Nanmeebooks, →ISBN，頁號 150:
- 2013, นทธี ศศิวิมล, ๒๕ ปีต่อมา, Bangkok: Nanmeebooks, →ISBN，頁號 226:
縮寫
縮寫
參見
參考資料
- ↑ ส.พลายน้อย (2019-04-12), “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”, ศิลปวัฒนธรรม (泰語), Bangkok: มติชน, 取回于2020-01-01
- ↑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”, ราชกิจจานุเบกษา (泰語), 卷5, 期52, Bangkok: โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01, 页451–456
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.